HZ. FATMA NİN HZ. PEYGAMBERE OLAN BENZERLİĞİ 

 

   Hz. Fâtımâ Resulüllah’ın ilgisi ve terbiyesi ile yetişiyordu. Ve büyüdükçe vücut olarak O’na en benzeyen kişi oldu. 

 

   Sahabesinin içinde, O’nun fikirlerini en iyi anlayan ve İslam’ı hayatına en güzel şekilde geçiren kişi de Hz. Fâtımâ oldu. 

 

   Pek çok hadisle sabittir ki, Hz. Fâtımâ Resulüllah’a en çok benzeyen insandır. 

 

   1▪Tirmizi’de Hz. Aişe’den şöyle rivayet edilmiştir: 

 

   “Ben Resulüllah’ın (s.a.v.) kızı Fâtımâ kadar; oturup kalkmasında, davranış, tutum ve vakarında Resulüllah’a benzeyen birisini 

görmedim.”53 

   2▪Ahmed ibn Hanbel, Enes bin Mâlik’den şöyle rivayet eder: 

 

   “Hiç kimse Hasan bin Ali ve Fâtımâ kadar, Resulüllah’a benzemiyordu.”54 

    3 ▪Hâkim, Hz. Aişe’den rivayet ediyor: 

 

    “Ben, Fâtımâ kadar konuşmasında ve sohbetinde Resulullah’a benzeyen birisini görmedim. Fâtımâ, Resulüllah’ın bulunduğu yere geldiğinde, Peygamber O’na “hoş geldin’ der, (sonra) yerinden kalkıp Fâtımâ’ya doğru gider; elinden tutup öper ve kendi yerinde oturturdu.”55 

 

   4▪Ümmü Seleme’den şöyle bir rivayet vardır: 

 

   “Resulüllah’ın (s.a.v.) kızı Fâtımâ, insanlar içinde yüz ve sîmâ olarak Resulüllah’a en çok benzeyen kimseydi.”56 

 

    5▪Hz. Aişe’den şöyle  nakledilmektedir: 

 

    “Hz. Peygamber (s.a.v.) Fâtımâ’yı (a.s.) saçından çok öperdi.”57 

yeryüzünde her bir çadır ve kulübeye izzet veya zillet sokar. Bu işin kapsayışı gecenin her tarafı kapsaması gibidir.”59 

 

    2 ▪Muhibbuddin Taberî, Hz. Aişe’den şunları naklediyor: 

 

   “Hz. Resulüllah (s.a.v.) bir gün Fâtımâ’nın boğazının altındaki çukurdan Öptü.”60 

 

    3▪Ebu Davud, Sünen’inde Resulüllah’ın (s.a.v.) hizmetkârı Sevban’dan nakille şöyle anlatıyor: 

 

    “Resulüllah (s.a.v.) yolculuğa çıktığında, ailesinden en son görüştüğü kimse Fâtımâ (a.s.) idi ve yolculuktan döndüğünde ilk uğradığı kimse Fâtımâ (a.s.) idi.”61 

 

    4▪Hâkim Ebu Salebe’den nakille.  anlatıyor: 

 

    “Resulüllah (s.a.v.) savaştan veya yolculuktan döndüğünde, mescide gider ve orada iki rekat namaz kılardı; sonra Fâtımâ’yı (a.s.) görmeye giderdi ve daha sonra hanımlarının yamna gelirdi.”62 

 

    5 ▪ Hz. Fâtımâ’nm (a.s.) yanlarında olmadıkları bir vakitte Resulüllah (s.a.v.), Hz. Ali’ye (a.s.) sırasıyla; Allah’ı, Resulü’nü, Fâtımâ’yı ve çocuklarını sevip sevmediğini sordu. İmam Ali (a.s.) hepsine “evet” cevabım verdi. 

 

    Resulüllah (s.a.v.), “Ya Ali! Gönül bir tane, sevgi ise dört. .. Bir kalbe bu kadar sevgi nasıl sığıyor?” diye sordu. Hz.Ali (a.s.) cevap veremedi. Ve Resulüllah (sav)’in yanından ayrıldı. Hz. Fâtımâ (a.s.) eşini üzgün görünce sebebini sordu. O da anlattı. Basiret, hikmet ve üstün bir zekaya sahip olan Hz. Fâtımâ (a.s.) gülümseyerek: 

 

    “Ey Ali, babamın yanına git ve bu soruyu, “Ey Allah’ın Resulü, sağ-sol ön-arka diye insanın yönleri vardır. Kalbin de böyle cihet

leri vardır. İşte ben Yüce Allah’ı, aklım ve imanımla; sizi ruhum ve imanımla; Fâtımâ’yı insanî nefsim ile; çocuklarımı da babalık şefkatimle severim” diye cevaplandır.” 

 

    Hz. Ali sevinçle kalkarak Resulüllah (s.a.v.)’in yanına gitti ve aynı şekilde sorusunu cevaplandırdı. Resulüllah (s.a.v.) bu sözlerin Hz. Fâtımâ (a.s.)’dan olduğunu anladı. Ve tebessüm ederek: 

 

    “Ey Ali! Bu sözler senin değil; ancak peygamber ağacının dalından derilmiş bir meyvedir” buyurdu"63 

 

   "Fâtımâ (a.s.) şöyle buyuruyor: 

 

   “Peygamberin çağırmasını kendi aranızda, bir kısmınızın bir kısmını çağırması gibi saymayın” 64 ayeti indiğinde Ben artık Babama “Baba” diye hitap etmiyordum, “ya Resulallah’diyordum. 

 

    Birkaç defa O’nu böylece çağırdım fakat cevap vermedi.Daha sonra şöyle buyurdu: 

 

    “Fâtımâcığım bu ayet Senin ve evlatların hakkında nâzil olmamıştır, sen bendensin, ben de sendenim. Bu ayet Kureyş’in mütekebbirleri hakkında nâzil olmuştur. Sen Beni “baba” diye çağır, Bana baba de... Çünkü böyle söylemen kalbimi diriltiyor ve âlemlerin Rabbini hoşnut ediyor.” 65 

 

    7▪Hz. Aişe’den şöyle nakledilmektedir: “Hz. Peygamber (sav.) Fâtımâ’yı saçından çok öperdi.” 66 

 

   8▪Hz. Fâtımâ (a.s)’ın babası ile arasındaki ilişki o kadar derin idi ki, hanımları ile arasındaki hukuku bile, yeri geldiğinde, Fâtımâ (a.s,) dengeleyebiliyordu.

   “Bir gece Hz. Muhammed Bâki Mezarlığı’ na gidip orada yatanlar ıçin mağfıret diledi ve ondan sonra da Uhud şehitlerinin kabirlerini ziyaret etti. Onlar ıçin şefaat dilemeye memur edilmişti. 

 

   Bu ziyaret sırasında ol Hazreti Resul’e bir baş ağrısı geldi. Mü barek alnını bir bağ ile sıkıca bağladı. Meymune’nin hücresine döndü. İster istemez bu evde kaldı. Sonra, “Yarın Benim gideceğim ev hangisidir?” diye buyurdu. 

 

Hz. Fâtımâ (a.s.) Hz. Peygamberi ıstırap içinde bulunca, mü’minlerin anaları olan Hz. Muhammed (s.a.v.)’in hatunlarına: 

 

    “Ey ismet saadethanesinin kadınları” dedi, “Hz. Resul (s.a.v.) rahatsızdır. Her gün bir eve gitmesi zordur. Bir yerde oturup kalmasına razı olun. Peygamber (s.a.v.) Efendimizin pak kadınları bu teklifi kabul etti. . .”67 

 

    9▪Peygamber Efendimiz (s.a.v.) Hz. Fâtımâ (a.s.)evlendikten sonra sık sık “Seni kendi yanımda bir eve taşımak istiyorum” buyurmuştur. Evlendiğinde dahi kendi yanından ayırmak istememiştir. 

 

    Harise bin Numan ise o sıralarda Medine’de pek çok eve sahipti. Allah Resulü (a.s.) Hz. Aişe ile evleneceği zaman da evini boşaltarak Peygamberimize (s.a.v.) vermişti. 

 

    “Hz. Fâtımâ (a.s.), Peygamber Efendimize (s.a.v.), “Harise b. Numan ile konuşsan da evlerinden birinde oturmamız için bize müsaade etse’ dedi. 

 

    Resulüllah (s.a.v.), “Ben ona böyle bir şey söylemekten hayâ ederim. o daha önce Bana bir ev verdi. Şimdi ondan tekrar böyle bir şey isteyemem’ buyurdu. 

 

    Allah Resulü (s.a.v.) ile kızı arasında geçen konuşmadan daha sonra haberdar olan Harise b. Numan, hemen Allah Resulü’nün (s.a.v.) yanına geldi ve O’na: 

   “Ya Resulallah! Fâtımâ (a.s.)’ın Sana yakın bir yerde oturmasını istediğini duydum. Benim şu evim Neccaroğulları’nın Sana en yakın olanı ve en güzelidir. Ya Resulallah! Ben de, malım da Allah ve Resulüne (s.a.v.) aidiz. Vallahi, evimi kabul etmeniz, reddetmenizden daha fazla sevindirir beni” diye yalvarırcasma evinin Fâtımâ (a.s.) annemize verilmesini istedi. Allah Resulü (s.a.v.), “Doğru söylüyorsun, Allah hayrını mübarek kılsın!” buyurdu. Daha sonra Hz. Fâtımâ (a.s.) bu eve taşınmıştır.68

▪68 İbn-i Sa’d, Tabakat, c. 8, s. 166